21 tot 25 september 2020
InDifferent is tegen pesten en daarom hebben we deze week aangegrepen om pesten – en aanverwante onderwerpen zoals respect, verdraagzaamheid en discriminatie –  op scholen onder de aandacht te brengen. Daarom gingen wij op zoek naar leerlingen die gepest worden of die zelf hebben gepest. We wilden heel graag een interview met ze doen om hun verhaal met iedereen te delen. Geloof het of niet, maar binnen 10 minuten nadat we de oproep hadden gedaan op de InDifferent app kregen we al 2 reacties. Hieronder lees je hun indrukwekkende verhaal.

Interview 1 met Coen
Hoe een slachtoffer van pesten zelf een pestkop werd
Relaxt komt hij het klaslokaal waar we hebben afgesproken binnen lopen. Leuke gozer, stoere kledingstijl, coole haren, , gewoon een prima brugklasser van 13 jaar. Laten we hem voor het gemak even Coen noemen. Zijn echte naam is anders maar voor dit verhaal hebben we hem deze naam gegeven. Iets met privacy enzo ? Coen appte ons dat hij op de basisschool iemand was die andere kinderen heeft gepest. En daar wilde hij wel over vertellen. Wauw, wat stoer dat hij daarover durft te praten, dachten wij. Want ja, dat is vast niet iets waar je trots op bent. Meteen een afspraak gemaakt.
En daar zit ie dan, tegenover Elmar van InDifferent die het interview afneemt. Coen roert in zijn kopje thee als hij begint te vertellen. Hij vertelt dat hij geboren is in Amsterdam, op zijn vierde naar deze regio is verhuisd en binnen 8 jaar op vier verschillende basisscholen heeft gezeten. En nu zit hij op het Dorenweerd College en waar hij wel op zijn plek zit. Hobby’s? Voetbal, een potje basketbal en Netflix films kijken.
Vier basisscholen in 8 jaar tijd. Dat is best veel! Vertel eens Coen!
Ik had altijd veel problemen met andere kinderen en met de leraren. Ik was eigenwijs en ik vond het gewoon niet leuk op school. En als ik het niet leuk op school vond, dan stopte ik met werken en deed niet zo veel meer. Dan verhuisde ik naar een andere school om het daar opnieuw te proberen. Maar op die volgende school herhaalde de geschiedenis zich: weer problemen met andere kinderen en met leraren.
Van gepest worden naar zelf pesten:hoe dan?
Verder in het gesprek vertelt Coen dat hij niet alleen zelf een pestkop is geweest, maar dat hij zelf óók gepest is tijdens de jaren op de basisschool. Hij zegt: “Ze zeggen wel eens dat mensen die zelf gepest zijn, later ook zelf gaan pesten. Dat is precies wat er met mij gebeurd is. Ik ben tot en met groep 6 van de Basisschool gepest en daarna ben ik zelf gaan pesten.”
Waarom ik gepest werd? Er volgt een hele lange stilte. “Goeie vraag…ik weet het niet. Ik denk dat de meeste kinderen eigenlijk geen idee hebben waarom ze gepest worden. Om de meest stomme redenen eigenlijk. Mijn moeder had bijvoorbeeld voor mijn verjaardag cupcakes gebakken die een beetje zwart waren aan de onderkant, en tijdens het trakteren werd ik daarom uitgelachen en gepest. Nou ja, dat soort dingen…”
“Op een van de vier scholen waar ik op heb gezeten was er zeg maar een ‘hoog testosteron gehalte’. Allemaal jongens die de stoerste van de school wilden zijn. En toen ik weer eens door een van de jongens gepest werd, zei mijn moeder zoiets van: dan moet je ‘m een keer voor zijn bek slaan, dan houdt ie er wel mee op. Ze zal het niet zo letterlijk hebben gezegd, maar mijn moeder is wel zo’n type van: oog om oog, tand om tand. Met andere woorden: Als jou iets wordt aangedaan, dan doe je het gewoon terug. Nou, dat heb ik dus toen maar gedaan.”
Pesten als zelfverdediging
“Ik begon het op een gegeven moment ook nog leuk te vinden, dat pesten en dat slaan. Want toen ik terug begon te meppen, stopte het pesten. Het werkte dus! En ik merkte dat ik even sterk was als zij (ik was ook wat groot voor mijn leeftijd, dat hielp). Ik voelde dat ik meer ‘macht’ kreeg en dat mijn ‘zelfverdediging’ werkte.” Het pesten was gestopt, maar een pestkop was geboren…

Verdrietig en gevoelloos
Hoe het voelde om gepest te worden? Coen denkt na, hij neemt een slokje thee en zoekt duidelijk naar woorden die kunnen weergeven hoe hij zich voelde toen hij gepest werd. “Tsja, het is eigenlijk heel raar hoe dat bij mij ging. Weet je, ik werd een bepaalde periode zo erg gepest dat ik er ook wel weer aan gewend raakte. Je went op een gegeven moment aan het feit dat je gepest wordt en hoe verdrietig je daarvan wordt. Dan wordt dat je soort van ‘nieuwe normaal’ dat je je continue redelijk verdrietig voelt. Het lijkt ook wel beetje op gevoelloosheid. Iets tussen gevoelloos en verdrietig in. Zoiets. Gelukkig is dat voorbij. Heel soms komt dat gevoel weer terug, als er iets erg is gebeurd bijvoorbeeld.
Karma-dingetje
Elmar vraagt vervolgens: Maar waarom ben je zelf gaan pesten als je weet hoe verdrietig dat voor iemand kan zijn? Was je je daar bewust van? “Nee, niet echt. Ik vond het meer een Karma-dingetje: zij hebben mij jaren lang gepest en daarna heb ik hun gepest. Misschien als een soort van wraak. Ik ging op school ook kinderen gewoon slaan en uitschelden als ik merkte dat zij andere kinderen aan het pesten waren. Tot bloedens toe. Er werd toch nooit opgelet op het schoolplein, dus ik kwam er bijna altijd wel mee weg. Op een paar keer na..”
Spijt?
“Eeeehhhhhhhm, ja en nee. Ik snap echt wel dat ik mensen pijn heb gedaan maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik het nu niet meer doe.
Leg dat eens uit
“Ik ben nu blijer, dat helpt. Tot een paar maanden geleden had ik niet veel vrienden. Dus ja, dan kon ik net zo goed gaan pesten omdat toch niemand me leuk vond. Nu zitten er een paar vrienden van de basisschool ook in de brugklas en dat helpt! “
Op de vraag of InDifferent ook te maken heeft met het feit dat hij zich wel happy voelt op school zegt Coen: “Ja, ik vind het fijn dat er een plek op school is waar iedereen naartoe kan gaan met problemen die daar opgelost kunnen worden. Je ontmoet daar ook mensen die je kunnen helpen. Er hoeft er maar eentje tussen te zitten waarmee het klikt, en je hebt er weer een vriend bij.

Stop energie in jezelf!
Elmar stelt hem de de één-na-laatste vraag: heb je nog een boodschap voor de pestkoppen in deze wereld? Het wordt stil en je hoort zijn hersens bijna kraken. Hij wil iets zeggen wat er toe doet, zegt ie. Hij zoekt naar een soort van cliché… maar dan anders. Slokje thee, nog een stilte en dan rolt er ineens iets prachtigs uit zijn mond: “Pesters, denk eens na over waarom je aan het pesten bent. Komt het omdat je zelf gepest bent? Komt het omdat je ergens onzeker over bent? Denk er eens goed over na om de energie die jij in anderen stopt om ze naar beneden te halen, beter in jezelf te stoppen om jezelf naar boven te duwen.”
Wauw, wat een wijsheid!

Het advies van Coen aan mensen die geperst worden.
Coen denkt weer lang na als deze vraag aan hem gesteld wordt. Tsja, wat moet je mensen nou voor advies geven als ze gepest worden. “Goeie vraag…nou in ieder geval niet hoe ik het heb aangepakt”
En dan komt er na eventjes denken weer een mooi en bovenal wijs advies uit zijn puberbrein tevoorschijn: “Trek het je niet aan als je gepest wordt. Dat is super moeilijk, dat weet ik. Maar eigenlijk heeft pesten alleen maar effect op je als jij het effect op je laat hebben! Als je jezelf omringt met mensen die jou waarderen zoals jij bent en je een beetje bij hen in de buurt blijft en met hen afspreekt, dan komt het vast wel goed.”

Wat een mooie woorden. En dan ben je ‘nog maar ‘ 13 en zit je in de brugklas…Lieve Coen, wat ben jij een topper dat je dit met ons wilde delen! Namens InDifferent heel erg dankjewel voor dit mooie interview.

Interview 2 met Robin
Hoe een slachtoffer van pesten weer omhoog aan het krabbelen is
“Ik ben Robin en ik ben gepest. En daardoor ben ik heel erg getraumatiseerd geraakt. Het heeft me zelfs van HAVO/VWO teruggezet naar Mavo, omdat ik er zo veel last van had.”
BAM. Dat komt meteen binnen. Om heel eerlijk te zijn stond Elmars telefoon (waar we het gesprek mee hebben opgenomen) amper aan. Maar de boodschap was luid en duidelijk: tegenover Elmar zat iemand die het de afgelopen jaren niet gemakkelijk heeft gehad en moet dealen met een pestverleden. Je kunt jevoorstellen dat het geplande voorstelrondje van Wie ben je en Wat zijn je hobby’s er na zo’n knetterende start een beetje bij in is geschoten. De boel stond meteen op scherp.

Geen fijne basis op de Basisschool
Robin (niet de echte naam) zit in de tweede klas van de Mavo op het Dorenweerd College. Gelukkig gaat het nu goed en alles wijst erop dat het pestverleden is afgesloten. Maar een paar jaar geleden hing de vlag er anders bij.
“Op een één of andere manier werd ik op de basisschool er altijd uitgepikt om gepest te worden. En in groep 8 is dat geëscaleerd. Ik heb weinig herinneringen aan de tijd van groep 6 en daarvoor. Ik weet ook niet waarom, maar ik weet gewoon niet zo veel meer van die periode. Maar in groep 8 ging het echt mis. Ik die periode ben ik zo veel gepest en dat heeft me zo veel pijn gedaan. In die periode ben ik ook beschadigd geraakt. Dat heeft ertoe geleid dat ik vorig jaar van Havo/Vwo naar de MAVO ben gegaan. Ik kon er gewoon niet meer van leren.”
Hoe ik gepest werd? Op allerlei manieren. De ene keer gaven ze mee de hele tijd een keiharde tik en renden ze weg, de ander keer lachten ze me constant uit, of ze riepen verveleden dingen naar me. Of ze gaven me een andere naam, een heel jaar lang…En dan kregen ze het ook nog voor elkaar om dat achter de rug van de meesters en de juffen te doen. Die hadden het dus niet in de gaten en konden er – vonden zij – dus ook niet zo veel aan doen. Ik heb het ze wel verteld, maar daar is dus niets mee gedaan.

Emotionele schade
“Natuurlijk heb ik het mijn ouders verteld. Maar die hebben vooral in het begin niet in de gaten gehad hoe erg het was. Tot ze op een gegeven moment wel zagen dat het niet goed met mij ging. En toen bleek ook wel dat ik emotionele schede had opgelopen. Ik kreeg toen ook te horen dat ik een bepaalde vorm van autisme heb en daar heb ik een enorme klap van gehad. Ik kon bijna niets meer. Ik kon niet meer leren of andere dingen oen. Ik zat het liefst in een hoekje. Waarom? Omdat een van die vervelende jongens die me altijd pestte ook autistisch was. Dat vond ik echt heel erg, dat we zeg maar hetzelfde hadden. “
“Het is zo pijnlijk om gepest te worden. Je vraagt je steeds af: waarom ik, waarom niet iemand anders. Dat wilde ik gewoon weten! Het antwoord op die vraag heb ik trouwens nooit gevonden.

Plek gegeven dankzij EMDR therapie
Zoals gezegd gaat het inmiddels veel beter met Robin. “Ik heb uiteindelijk een jaar lang EMDR therapie gehad. Dat is een van de zwaarte therapieën die kinderen kunnen helpen met het verwerken van een trauma. Elke vrijdag kwam ik helemaal gesloopt en kapot thuis na zo’n sessie. Het weekend kon ik ook niet zo veel doen. Echt compleet moe. Zo’n therapie zuigt zo veel energie op. En als je ook nog eens de hele week school hebt gehad en ik ook nog eens mijn medicijnen voor ADD kreeg…Het was gewoon allemaal erg veel en vervelend.”
“Gelukkig ben ik nu over het trauma heen. Dankzij EMDR, zeker. In het begin had ik het nog wel vaak moeilijk maar een vriend heeft me ook erg geholpen. We hebben veel gepraat en steeds als ik me nutteloos voelde, hamerde hij erop dat ik niet nutteloos was. Dat heeft erg geholpen.

Blij met InDifferent
“Het bestaan van InDifferent heeft zeker effect gehad in mijn leven. Ik voel me daar begrepen en gesteund. Dat heeft me zeker geholpen. Dat is ook de reden waarom ik er nog steeds bij ben. Ik wil andere mensen ook het gevoel geven dat ze begrepen worden en dat ze zich gesteund voelen in hun strijd.
Wat zou je willen je zeggen tegen pesters?
Stop ermee! Sta eens stil bij het feit dat je ontzettend veel emotionele schade bij iemand kunt aanrichten.
Advies voor mensen die gepest worden
Hou vol! En zoek hulp als je er echt last van gaat krijgen!
En dan nog een laatste vraag: of hij zich kan voorstellen dat mensen die zelf gepest zijn uiteindelijk zelf gaan pesten.
“Ach ja, dat is best mogelijk. Maar toch vind ik het lastig om te snappen. Als je toch zelf een hele nare ervaring hebt op dat gebied, hoe kun je dat anderen aandoen. Ze weten toch hoe vervelend het is?”
Tsja Robin, je hebt helemaal gelijk. Maar dat laat meteen zien hoe ingewikkeld het is om pesten uit de wereld te helpen. Maar jij hebt door het geven van dit interview je steentje bijgedragen. Namens iedereen van InDifferent willen we je daar heel erg voor bedanken. You rock Robin!