Door: Suzanne Huibers
Foto: Gerard Burgers
Elmar zette InDifferent op: ‘Er was maar één jongen op school uit de kast gekomen, dat kon niet kloppen’
Voor diversiteit, tegen discriminatie. Dat is het doel van InDifferent, een groep van scholieren en docenten. Tekendocent Elmar Noteboom van het Dorenweerd College in Doorwerth zette de community enkele jaren op met zijn leerlingen en is nu de Arnhemse Held van 2020. ‘De cultuur is nu verdraagzamer.’
Hij staat in een illuster rijtje. Met Tata Mirando, Henk Bosveld, culturele en oorlogshelden is Elmar Noteboom uitgeroepen tot Arnhemse Held.
Cultureel centrum Rozet houdt deze verkiezing om aandacht te geven aan Arnhemmers die belangrijk zijn (geweest) voor Arnhem. Notebooms Stichting Indifferent is zo’n succes dat ze steeds meer navolging krijgt op andere scholen in Arnhem en omgeving.
Gefeliciteerd! Hoe is het om een Arnhemse held te zijn?
,,Fantastisch. Een grote verrassing. Leerlingen stonden bij mij voor de deur met een grote bos bloemen om mij te vertellen dat ze mij hadden aangemeld en dat ik bij de laatste vier zat. Ik dacht: meer eer kun je als docent niet krijgen. Maar nu ik de prijs heb gekregen, zie ik hoe het werk dat ik doe, wordt gewaardeerd. Dat is fijn.’’
Waarom heeft u InDifferent samen met leerlingen opgezet?
,,In de pauze zag ik veel jongeren alleen zitten. Met hun mobieltje. Ik wilde een groep creëren zodat ze ergens bij konden horen. Niet alleen voor hen. Ook voor leerlingen die voor hen op willen komen.
Er was op school maar één jongen die uit de kast was gekomen. Op een populatie van 1200 leerlingen. Dat kan niet kloppen. Hij vertelde mij dat hij een groep wilde beginnen. Ik wilde wel helpen.’’
Daar was de school zeker blij mee.
,,In het begin waren er veel vragen. Waarom was zo’n aparte groep nodig? Er is toch een afdeling zorg. Sommigen begrepen het niet. Waarom zit mijn kind daarbij? Voor wie is deze groep? Die is letterlijk voor iedereen.
Je ziet bij InDifferent kinderen die aan het zoeken zijn. Maar ook die zich krachtig in hun vel voelen zitten, die hun mening durven te uiten. We praten over cultuur, etniciteit, waar je vandaag komt, homoseksualiteit, feminisme, maar ook over meisjes die op straat te maken krijgen met seksuele intimidatie. We begonnen vier jaar geleden op het Dorenweerd College met een groepje van twintig. We zijn nu actief op vijf scholen.’’
Wat heeft InDifferent veranderd op uw school?
,,Je ziet dat jongeren die zich eerder ongelukkig voelden, een groep hebben gevonden. Ze zitten beter in hun vel en presenteren beter. En de cultuur op school is verdraagzamer. Iemand uitschelden voor homo gebeurt hier niet meer. Veel minder leerlingen zitten alleen.
Ze vertellen elkaar hun verhaal. Daardoor ontstaat er misschien niet meteen vriendschap, maar door herkenning wel een connectie. Leerlingen durven er voor uit te komen dat ze vallen op iemand van hetzelfde geslacht. Maar ook dat ze liever een jongen zouden zijn terwijl ze als meisje zijn geboren. Ze helpen elkaar.’’
Wat heeft het u zelf gebracht?
,,Ik ben er sterker door geworden. Ik zet mijn eigen mening minder op de voorgrond, want dan ontneem ik leerlingen hun eigen zoektocht. Toen ik ontdekte dat ik jongens leuk vond, kende ik geen mannen die voor mij als voorbeeld konden dienen.
Ik wilde stoer zijn. En dat je op je jongens viel, was iets dat je beter kon verzwijgen. Ik mocht er niet zijn. Dat zorgde ervoor dat ik een laag zelfbeeld kreeg, depressief werd. Ik weet dat er nu leerlingen zijn die zich ook zo voelen.’’
Speelt dit anno 2021 nog steeds?
,,De intolerantie neemt toe. Er is veel polarisatie. Vreemdelingen- en ook homohaat is toegenomen. Mensen schreeuwen hard hun mening. Er is veel onvrede in de maatschappij.
Wat we nu bij InDifferent aan de kaak stellen, is het direct hebben van een mening. We vragen leerlingen onbevooroordeeld vragen te stellen. En het is oké als je je mening bijstelt. Of het nu gaat om racisme, feminisme, of iemand een hij of zij is, iedereen wil zichzelf kunnen zijn.
Daarom vragen we leerlingen om te luisteren, zodat er ruimte is voor een ander verhaal. Ook al gaat er veel goed, hoor.’’
Waar zou u naar toe willen? Wat is uw doel?
,,We werken in de regio al veel samen met verschillende scholen. Dat wil ik eerst goed neerzetten. Het uiteindelijke doel is nationaal. Misschien met mooie kunstprojecten. Of een boek hoe docenten dit aan kunnen pakken. Het gaat er vooral om dat ik leerlingen in hun kracht wil zetten.’’