Op het Dorenweerd College, waar ik 15 jaar als tekendocent heb gewerkt, zag ik hoeveel leerlingen gebukt gingen onder dezelfde problemen die mijn tienerjaren tot een zeer moeilijke periode hebben gemaakt. Als gevolg van mijn homoseksualiteit en mijn Indische afkomst voelde ik me als puber geïsoleerd van mijn leeftijdsgenoten, ondanks dat ik voldoende vrienden had. Voor hen verborg ik mijn ware gevoelens. Dit had desastreuze gevolgen, zowel voor mij persoonlijk als voor mijn schoolresultaten: ik raakte in een zware, langdurige depressie, begaf me op het verkeerde pad en daalde van het vwo af naar de mavo, om uiteindelijk van school gestuurd te worden.
Opgroeien in een wereld waarin je het gevoel hebt de enige te zijn met jouw problemen, kan grote gevolgen hebben, die onzichtbaar blijven voor de buitenwereld en zelfs soms voor ouders.
Wat ik heb meegemaakt, wilde ik mijn leerlingen besparen. Ik bedacht dat een veilige, vertrouwde gemeenschap hen kon helpen. Zo ontstond InDifferent, eerst klein, maar inmiddels zijn we actief op veel verschillende scholen en hebben honderden leerlingen deelgenomen. In de loop van de afgelopen zeven jaar heb ik met eigen ogen gezien hoe leerlingen baat hebben bij InDifferent en daardoor veel beter in hun vel zijn komen te zitten. Ook heb ik gezien welk positief effect ons programma op een hele school kan hebben. Dit geeft mij de moed en motivatie om door te gaan totdat InDifferent op elke school in Nederland actief is en uiteindelijk overbodig wordt.
